Mijn zusje is heel stellig wat betreft een reis naar Israël. Daar zul je haar niet tegenkomen. Naast dat het er ‘levensgevaarlijk’ is, is er ook helemaal niets te beleven. “Alles is er oud en ik houd niet van geschiedenis.”
Met behulp van foto’s en video’s probeer ik het tegendeel te bewijzen. Een foto samen met vriendinnen bij een wildvreemde, gastvrije oude Israëli op het strand in Eilat. Een foto liftend in een berm bij de Egyptische grens. En een filmpje van mij met andere vrijwilligsters dansend tussen orthodox joodse meisjes tijdens een verjaardagsfeest.
Gekke gappies
Bij nader inzien misschien niet helemaal de juiste keuze wat beeldmateriaal betreft. Ik licht de beelden toe door te vertellen hoe mooi en gezellig het is en hoe gastvrij de meeste Israëli’s zijn. Ze trekt een vies gezicht en antwoord dat ze echt niet in de buurt van die ‘gekke gappies’ wil komen. “Wat deed jij daar eigenlijk?”. Het punt is gemaakt. Ik houd op met serieuze voorstellen over reizen naar Israël en mijn zusje heeft geen last meer van me.
Toevallig
Niet geheel met opzet wil het nog wel eens gebeuren dat ik een link leg tussen een onderwerp wat iemand aansnijdt en een reis naar Israël. Zo klaagde mijn zusje al een tijdje aanhoudelijk over de invulling van haar zomervakantie. Een duur surfkamp in Portugal, de hele vakantie werken of toch naar Mallorca? Inderdaad, moeilijke keuzes. Om haar een beetje te helpen, opper ik dat ze ook wel vrijwilligerswerk bij ADI kan gaan doen. Toevallig in Israël. Rustig wacht ik af tot ze boos mijn goede idee de grond in zal trappen.
Niet verwacht
“Nou, alleen als jij ook gaat” reageert ze. Niet geheel het antwoord wat ik had verwacht. Misschien is ze ziek, of heeft ze iets verkeerds gegeten. Het kan zomaar gebeuren dat je dan helemaal jezelf niet meer bent. Allemaal niet waar. Een uur later heeft ze nog steeds dezelfde mening. Ik zeg dat ik het wel even zal regelen. Een instemmend antwoord vanaf de andere kant van de huiskamer maakt me nog een laatste keer zeggen “Ik regel het nu, oké?”. Geregeld.
Een weekje Tel Aviv
In de weken erna blijkt dat ik niet de enige ben die dingen regelt. Een paspoort, een verklaring omtrent gedrag en referenties; mijn zusje heeft zelfs een filmpje over Israël gekeken. Ze appt me een foto van de stranden van Tel Aviv. Dit blijkt een mooie moderne badplaats te zijn. Wie had gedacht dat mijn zusje daar zelf achter zou komen? Voor of na het vrijwilligerswerk een week in Tel Aviv, stelt ze voor. Waar ze aan toevoegt dat het uitgesloten is dat we in een hostel slapen, want daar zit je met allemaal ‘gekke gappies’ op een kamer. Mijn idee om te gaan couchsurfen zal ik nog maar niet laten horen.
Israël it is!
In augustus zijn mijn zusje Thirza en ik een ruime maand in Israël, onder meer om vrijwilligerswerk te doen bij ADI. Tot die tijd vechten we nog over de vraag of we in een hostel slapen, gaan couchsurfen of dat Thirza misschien gewoon de extreem dure overnachtingen in een hotel in Tel Aviv betaalt.
Bron: https://christenenvoorisrael.nl/isreality/blog-als-denkt-naar-israel-ga/
